Waar ik heel blij van word, en wat ook wel een beetje als een levensmissie voelt, is mensen begeleiden en inspireren naar een bewuster & compassievoller leven en naar een leven vanuit een meer hartgedragen bewustzijn (i.p.v. een egogebaseerd bewustzijn).
We zijn vaak verleerd om naar ons lijf te luisteren, om te voelen en emoties toe te laten. Daar zitten allerlei, vaak onbewuste, patronen en overlevingsstrategieën onder. Opgedaan door het systeem waarin je opgroeide (cultuur, maatschappij, opvoeding e.d.) en de ervaringen die je hebt meegemaakt in het leven. Het ego en onze innerlijke criticus spelen een grote rol in deze mechanismes.
We leren veel mooie dingen in onze maatschappij, alleen leren we vaak niet hoe we gelijkmoedig en met (zelf)compassie álle ervaringen van het leven kunnen toelaten, hoe we ons verzet soms beter kunnen laten varen en hoe we ons kunnen verbinden met onze ervaring nú, hoe lastig die ook is. Zijn met dat wat er is.
En dáár zit juist de veerkracht en de rust van een mens: alles kunnen toelaten, ontvangen en (door)voelen wat het leven je brengt, met een flinke dosis compassie. Zo kunnen alle nog niet geziene stukken helen, liefdevol lagen en sluiers afgelegd worden en kom jij weer bij je eigen essentie.
Het lijkt paradoxaal, want we leren juist om dingen níet toe te laten en er van weg te gaan, of we denken dat onrust toelaten nóg meer onrust oplevert. Maar juist door onze onrust (of welke emotie/ervaring dan ook) toe te laten, toe te staan, hem helemaal te kunnen doorvoelen zonder hem weg te willen, levert een diepe rust en acceptatie van jezelf op.
Door het bewustzijn te vergroten en het laten ontwaken en opbloeien van een hartgedragen bewustzijn, wordt eigen veerkracht geactiveerd en ontdekken mensen dat ze hun eigen veilige haven zijn en een stevige basis in zichzelf ervaren. Daar zit kracht in: ontdekken dat je jezelf en al je ervaringen (maakt niet uit welke ervaring, dus ook de lastige) kan dragen en liefhebben.
"It is what it is, en áls het er dan al is, laat ik dan mijn wijsheid en compassie inzetten om het te dragen". Hiermee stopt het verzet tegen jezelf, verbind je je weer met jezelf en daarmee ook met de mensen om je heen. Zo werkt het: als je niet verbonden bent met jezelf, kun je je ook niet op een authentieke en oprechte manier verbinden met andere mensen. En dan mis je de boot en ontstaat er geen écht contact.
Ik heb in mijn werk als HR Consultant veel mooie leidinggevenden ontmoet. Ze waren goed in wat ze deden en inhoudelijk sterk ontwikkeld. Maar net als veel mensen waren zij niet zo bewust van zichzelf, hun eigen innerlijke patronen en van het mens-zijn an sich (het universele mens-zijn). Processen tussen hen en de medewerkers waar ze verantwoordelijk voor waren liepen soms volledig langs elkaar heen. Met conflicten, ziekteverzuim etc als gevolg. Ik heb vaak gezien dat een verzuimmelding niet het gevolg was van daadwerkelijke ziekte (bijvoorbeeld een gebroken been). Vaak speelde er zo veel meer. En dat zijn complexe processen, de processen die zich onder de zichtbare ijsberg bevinden. En zolang beide partijen daar niet mee in contact zijn, verandert er in de essentie niks. Als je niet in verbinding bent met jezelf, kan je je niet verbinden met een ander. Zo simpel is het.
Dus dit gaat over weer de verbinding zoeken en vinden met jezelf. Het herkennen van de werking van het egogebaseerd bewustzijn, dit mechanisme doorzien en daarmee loslaten, omdat je een andere weg kiest voor jezelf: de weg van het hart. Connecten via het hart met jezelf en daardoor met iedereen om je heen.
In een volgend artikel zal ik meer vertellen/uitleggen over het egogebaseerd bewustzijn en het hartgedragen bewustzijn. Als je hier nu al meer geïnteresseerd bent, raad ik je het boek 'Gesprekken met Jeshua' van Pamela Kribbe aan.
Wil jij in gesprek met mij? Ben je bijvoorbeeld benieuwd naar een workshop of training mindfulness of compassie in jouw bedrijf? Of op zoek naar een coach voor een medewerker? Bel me dan op 06-47171291 of mail me op welkom@bijjuul.com